İnsülin metabolizmasındaki bozuklukla kan şekerinin aşırı miktarda yükselmesi sonucu ortaya çıkan hastalığa verilen ad. Diyabet de denir. Bedendeki insülin hormonunun yokluğu, yetersizliği ya da etkisizliği nedeniyle kan şekerinin normal düzeyinin üzerine yükselmesiyle teşhis edilir. Diyabetin temel belirtileri arasında; ağız kuruluğu ve çok su içme, çok idrara çıkma, gece idrara çıkma, açlık hissinin fazlalaşması ve çok yemek yeme, kilo kaybı, hâlsizlik, bedende meydana gelen yaraların yavaş iyileşmesi sayılabilir.

Teşhis konulduktan sonra hemen bir diet programı hazırlanarak hastaya özgü kalori miktarı saptanır. Kalori belirlemede ideal beden ağırlığı baz alınır ve bundan sonra kalori gereksinimi proteinlere, yağlara ve karbohidratlara belirli oranlara göre dağıtılır. Bu türde bir dağılım, hastalığın tedavisinde çok önemlidir. Hiperglisemi dietle kontrol altına alınamazsa oral antidiabetiklerle tedaviye başlanır. Genellikle tedaviye ilk sulfanilüre grubu ilâçlarla başlanır. Ve ilâcın başlangıç dozu düşük düzeyleden başlanarak kan glikoz düzeyini istenilen değere çekene kadar artırılır. Eğer kan glikoz düzeyini istenilen değere çekmede zorlanılıyorsa, gerekli görüldüğü takdirde ikinci bir antidiabetik ilâca başlanır. Bu ilâçlarada istenilen yanıt alınamazsa insülin tedavisine geçmek gereklidir.

Diabet birçok ciddi komplikasyonla ve hatta ölümle neticelenecek sonuçlar doğurabilir ve damar sistemi üzerinde son derece önemli tahribatlara yol açabilir.