Kur’ân-ı kerîmde, îmân etmedikleri ve bunun netîcesinde helâk oldukları bildirilen kavim. Semûd, Nûh aleyhisselâmın oğlu Sâm’ın neslinden olup, berâberindekilerle Şam ile Hicâz arasındaki Hicr mevkiinde yaşamışlardır. Semûd kavmi, Kur’ân-ı kerîmde Eshâb-ül-Hicr şeklinde zikredilmiş olup, Âd kavminin devâmı olması ve onların yurtlarına yerleşmeleri sebebiyle de Âd-ı Sânî (İkinci Âd) diye anılmıştır.

Allahü teâlâ, Âd kavmi gibi Semûd kavmine de bol nîmetler ve çok uzun ömür verdi. Kayalara oydukları meskenler ince ve sanatlı, evleri tam teşkilâtlıydı. Önceleri şükrederlerdi; sonraları zevke ve safâya daldılar. Reisleri başta olmak üzere, zulüm ve haksızlığa dayalı çetelerle karışıklıklar çıkarmışlar, putları ilah edinmişlerdir. Allahü teâlâ, sapık Semûd kavmini îmâna dâvet için kendi içlerinden Sâlih aleyhisselâmı peygamber olarak göndermiştir. Sâlih aleyhisselâm, birçok mûcizeyle kavmini Allahü teâlâya îmâna çağırdı. Mûcizelerinden biri kayadan kızıl tüylü doğurmak üzere olan dişi bir devenin çıkması olmuştur. Semûdluların, mûcizeleri inkâr edip, küfürde ısrâr etmeleri üzerine, Allahü teâlâ, Sâlih aleyhisselâm ve îmân edenler dışında bütün Semûd kavmini Cebrâil aleyhisselâmın sayhâsı (çok şiddetli gürültü) ile ödleri patlamak sûretiyle helâk etmiştir.

Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerîmde meâlen bu hâli şöyle bildirmiştir:

Onları (Semûd kavmini) sabah vaktinde Cebrâil’in (aleyhisselâm) şiddetli sayhâsı yakaladı. Hepsi helâk oldular. Kazanabildikleri (işledikleri) o şeyler (sağlam evler, mal ve nüfûsça çoğalmış olmaları) onlardan azâbı def etmedi (geri çeviremedi). (Hicr sûresi: 83-84)

İbn-i Abbâs’tan (radıyallahü anh) rivayet edildiğine göre, sayha ile helak olan ümmet ikidir. Birincisi Sâlih aleyhisselâmın, ikincisi Şuayb aleyhisselâmın ümmetidir. Sâlih aleyhisselâmın ümmetine sayhâsı memleketlerinin altından; Şuayb aleyhisselâmınkine ise üstünden gelmiştir.

Sâlih aleyhisselâm kavminin helâkinden sonra kendisine inananlarla birlikte Mekke’ye veya Şam taraflarına gitmiş, Remle kasabasına yerleşmiştir. Hadramut beldesine gittiklerine dâir rivâyetler de vardır. (Bkz. Sâlih Aleyhisselâm)