(1757 İstanbul - 1799 İstanbul) Mevlevi şeyhi ve şairi. Babası Mustafa Reşit Efendi, annesi Emine Hatundur. Babası, Mevleviliğe ve Melâmiliğe bağlı, şiirle de uğraşan, kültürlü bir kişiydi. Şeyh Galib'in dedesi Mehmet Efendi de Mevlevi tarikatı aydınlarındandı. Galib ilk eğitimini babasından aldı. Hamdi adlı bir bilginden Arapça dersi aldığı ve kendisine Esad mahlasını veren Süleyman Neşet'ten de öğrenimi sırasında faydalandığı bilinmektedir.

Çok genç yaştayken güçlü bir şair ve kültürlü bir aydın olarak tanındı. İlk şiirlerinde Esad mahlasını kullandı. Bu adın başkalarınca benimsendiğini görerek, Galib adını kullanmaya başladı. Her iki mahlası birlikte kullandığı da oldu. Daha 24 yaşındayken divan sahibi olan şair, 26 yaşında Türk edebiyatında mesnevi türünün en başarılı örneklerinden biri sayılan "Hüsn ü Aşk" adlı eserini tamamladı. Bir yıl sonra Konya'da Mevlâna dergâhında çileye girdi, fakat ayrılığına dayanamayan babasının isteği üzerine çilesini tamamlayamadan İstanbul'a döndü. Yenikapı Mevlevihanesinde yeniden çileye girdikten sonra, hücreye çıktı. Sütlüce'deki evinde, 1791 yılına kadar ilimle ve eser yazmakla uğraştı. Bu tarihte Galata Mevlevihanesi şeyhliğine getirildi. Sekiz yıl kadar süren dergâh şeyhliği sırasında III. Selim, Valide Sultan ve padişahın kız kardeşi Beyhan Sultanın yakınları arasında yer aldı. 1799 yılında İstanbul'da ölen Şeyh Galib'in mezarı Galata Mevlevihanesinin avlusundaki türbededir.