Alm. Alperveilchen, Fr. Cyclamen, İng. Cyclamen. Familyası: Çuhaçiçeğigiller (Primulaceae). Türkiye’de yetiştiği yerler: Çoğunlukla Akdeniz bölgesi.

Yumrulu çok yıllık otsu bitkiler. Bitki, ilkbahar veya sonbaharda pembemsi renklerde çiçekler açar. Yaprakları uzun saplı ve yürek şeklindedir. Çiçekleri tek tek, çiçek parçaları geriye doğru kıvrık duruşludur. Çoğunluğu Akdeniz’de yayılış gösteren 20 kadar türü vardır. Ülkemizde 10 türü bulunur ki bunlardan 4 türü sâdece Anadolu’da yayılış gösteren nâdir türlerdendir. Kıbrıs adasında da yabânî olarak bol miktarda yetişir. Taç yaprakları yukarı doğru dik ve hafif burulmuş olduğundan Kıbrıslılar tavşan kulağına benzetmişler ve bu adı takmışlardır. Siklamenin Kıbrıs’taki yaygın adı “tavşan kulağı”dır. Kültür çeşitlerine göre daha kibar bir yapısı ve hafif tatlı bir kokusu vardır. Çiçekleri bitki üzerinde de vazoda da dayanıklıdır. Haftalarca bozulmadan durur. Ocaktan îtibâren Kıbrıs dağlarında açan siklamen geniş topluluklar hâlinde bulunur ve görülmeye değer tablolar oluşturur.

Kullanıldığı yerler: Bitkinin yumruları; kristalin saponin, cyclamin, nerol, farnesol, antosiyanin, nişasta, zamk, kokulu maddeler ve organik asitler ihtivâ eder. Bitkideki cyclamin çabuk emilir ve kuvvetli bir müshil etkiye sâhip olup, az miktarı dahi zehir etkisi yapar. Tâze yumrularının tıbbî miktarlarının üzerindeki miktarları, kusma ve kuvvetli ishalle ortaya çıkan tehlikeli zehirlenmeler yapar. Yumrusu domuzlar tarafından yendiği için domuz turpu diye anılır. Ayrıca topalak, yersomunu isimleriyle de bilinir. Bitkinin kültüre alınmış olanları güzel çiçekleri dolayısıyla süs bitkisi olarak kullanılır.