Alm. Silo, Gärfutterbehälter (m), Fr. Silo (m), İng. Silo. Zirâî mahsullerin daha sonra kullanmak üzere saklandığı beton, çelik, ahşap veya kargir, toprak altında veya toprak üstünde inşâ edilmiş depolar. Tahılların toplandığı silolar, taşıma ve yükleme kolaylığı bakımından genellikle liman ile demiryolları yakınlarında ve ulaştırma şebekesi üzerinde bulunur. Yer altında veya yer üstünde uygun bir materyalden (saçtan veya betondan) yapılırlar. Tahıl siloları sıcaklığı ve rutubeti ayarlanabilen silolardır.

Kök ve yumru siloları; dâimî ve geçici olmak üzere iki tiptir. Dâimî silolar taştan veya betondan yapılır. Havalandırma için yeterince hava deliği bırakılır. Geçici silolar; tarlada zemini sağlam bir yere ürünler yığılarak silolanır.

Pancar küspesi siloları; şeker fabrikalarının artığı olan, küspenin hayvan yiyeceği olarak uzun zaman kullanılmasını mümkün kılan silolardır. Bu siloların özelliği, küspenin hava almasını engelleyerek ekşimesini önlemesidir.

Yeşil ot siloları (slaj siloları); tâze, biçilmiş yeşil otların preslenerek balyalanması, bilâhare mayalanması sonucu elde edilen slajın saklanmasında kullanılan silolardır.

Türkiye’de silo yapımı 19. yüzyılın ikinci yarısında, ahşap silolarla başladı. Daha sonra tuğla ve beton silolar yapılmaya başlandı. 1950’lerden sonra çelik siloların yapımına geçildi. Türkiye’de silolar daha ziyâde, Toprak Mahsulleri Ofisi eliyle yapılmaktadır. Bunun yanında az da olsa özel sektöre âit silolara da rastlanmaktadır.

Büyük stokların ve ürünü uzun zaman bekletmenin lâzım olduğu yerlerde ısı ve rutubeti az geçirmesinden dolayı, beton silolar tercih edilir.