Semâvî kitapların sayfa (forma) olarak gönderilenlerine verilen isim. Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma gönderdiği Tevrat, Dâvûd aleyhisselâma gönderdiği Zebur, Îsâ aleyhisselâma gönderdiği İncil ve Peygamber efendimiz Muhammed aleyhisselâma gönderdiği Kur’ân-ı kerîmden başka 100 sayfa (forma) daha gönderdi. Bunlardan 10 sayfa Âdem aleyhisselâma, 50 sayfa Şit aleyhisselâma, 30 sayfa, İdrîs aleyhisselâma, 10 sayfa İbrâhim aleyhisselâma gönderildi. (Bkz. İlgili maddeler)

Suhufun kelime mânâsı “sahifeler” demektir. Fakat peygamberlere gönderilen sayfalar bir yaprak kâğıdın bir yüzü demek olmayıp, “küçük kitap, risâle” demektir. Kur’ân-ı kerîm hâriç, diğer semâvî kitaplar, hepsi birden, bir defâda inmiştir.

Allahü teâlânın, Âdem aleyhisselâma gönderdiği on suhufta; îmân edilecek şeyler, çeşitli dillerde lügatlar, her gün bir vakit namaz kılmak, gusl abdesti almak, oruç tutmak, leş, kan, domuz eti yememek, birçok sanatlar, tıp, ilâçlar, hesap, hendese (geometri) gibi şeyler bildirilmişti. İdris aleyhisselâma gönderilen otuz suhufta da fizik, kimyâ, tıp bilgileri de bildirilmiştir. Yunanlıların Hermos dedikleri kimse ve daha sonraki filozoflar, bu bilgileri İdris aleyhisselâma gönderilen kitaptan aldılar.