Alm. Fasan (m), Fr. Faisan (m), İng. Pheasant. Familyası: Sülüngiller (Phasianidae). Yaşadığı yerler: Dağlarda en sık çalılıklar arasında. Özelikleri: Tombul vücutlu, yuvarlak kanatlı. Çoğunlukla yerde gezen kuşlar. Eti makbuldür. Çeşitleri: Elliye yakın türü vardır. Âdi sülün, gümüş sülün, altın sülün, halkalı sülün, Japon sülünü meşhurdur.

Sülüngiller âilesinden, dağlık alanlarda, orman kenarlarında, sık çalılıklar arasında yaşayan eti makbul ve avlanması zevkli bir kuş. Erkekleri çok süslü olup, çoğunlukla başlarında renkli ibikler ve sorguç şeklinde tüyler bulunur. Yanaklarında ve gözlerinin çevresinde tüysüz uzun et parçaları vardır. Gümüş sülünde bu kısım kırmızıdır. Uzun kuyrukları yere doğru yayılır.

Sülünler dünyânın en süslü kuşlarındandır. Tüyleri çeşitli mâdenî parıltılı renkli olur. Dişiler daha soluk renkli ve kısa kuyrukludur. Dişiler, yerde çalılıklar, ot ve yaprak kümeleri arasında eştikleri yuvalarda veya yosunlar üzerinde 8-15 yumurta yumurtlarlar. Erkekler çok eşlidir. Ayaklarında keskin ve güçlü mahmuzlar vardır. Ayak ve gagaları güçlü olup, çoğunlukla yerde gezinerek toprağı eşerek tohum, kurtçuk ve böcek ararlar. Tehlike ânında gürültülü şekilde havalanarak kısa mesâfeler arasında hızla uçar veya koşarak çalılıklar arasında gizlenirler. Tilki, sırtlan ve insan tabiî düşmanlarıdır. Kirpi ve fâreler de yumurtalarına musallat olurlar. Erkeklerin çoğu 80 cm boyundadır. Bâzılarının iki metreye varan kuyrukları vardır. Kuluçka süresi 25-26 gündür.

Sülünün anavatanı Asya’dır. Avrupa’ya Büyük İskender tarafından getirilmiştir. Kafeslerde ve çiftliklerde evcil olarak da beslenir. Eski Mısır ve Romalılar zamânında zenginlerin sofralarında kıymetli bir et çeşidiydi. Âdi sülün, gümüş sülün, altın sülün, Japon sülünü, Malaya sülünü en çok bilinen türleridir. Yurdumuzun fundalık bölgelerinde âdi sülüne (P. colchicus) bol miktarda rastlanmaktadır.