on yedinci yüzyılda yetişmiş Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Hasan bin Ammâr bin Ali el-Mürîd’dir. Künyesi Ebü’l-İhlâs’tır. Şürnblâlî veya Şerblâlî diye meşhur olmuştur. 1586 (H.994) senesinde Mısır’da doğdu, 1658 (H.1069) senesinde vefât etti.

Küçük yaşta ilim tahsiline başlayan Şürnblâlî, Şeyh Muhammed Hamevî’den ve Şeyh Abdurrahmân-ı Mesîrî’den ders okudu. Fıkıh ilmini meşhur Hanefî fakîhi Abdullah-ı Nakrirî’den, Allâme Muhammed Muhibbî’den ve Şeyhul-imâm Ali bin Ganim el-Makdisî’den öğrendi. Asrının en meşhûr fıkıh âlimlerinden oldu. İsmi ve şöhreti her yerde duyuldu. Asrında fıkhî meselelerin delîli olan nassları (âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîfleri) ve onların kâidelerini en iyi bilen o idi. Kalemi kuvvetli olup, herkes ona gelip fetvâ sorardı.

Kâhire’de Câmi-ul-Ezher Medresesinde müderrislik yaptı. Uzun zaman tedrisâtla meşgul olup, büyük bir şöhret kazandı. Pekçok âlim yetiştirdi. Ondan ilim tahsil edenlerden bâzıları; Allâme Ahmed Acemî, Seyyid Ahmed Hamevî, Şeyh Şâhin Ermenâvî, Allâme İsmâil Nablusî gibi kimselerdir. Zamânının fakihleri onun üstünlüğünü kabul ve tasdik etmişlerdir. Fıkıh ve diğer ilimlere dâir birçok eser yazmıştır. 1658 senesinde Ramazân-ı şerîf ayının on birinci Cumâ günü ikindi namazından sonra Mısır’da vefât etti.

Eserleri:

1. Nûr-ul-İzâh ile bunun şerhi olan Merâkıl-Felâh’ı, fıkhın ibâdetler kısmıyla ilgili olup pek kıymetli ve temel eserdir.

2. Gunyetü Zevil-Ahkâm fî Buğyet-i Dürer-il-Hükkâm; Molla Hüsrev’in Dürer ve Gurer adındaki Hanefî fıkhına âit eserine yazdığı güzel bir hâşiyedir.

3. İbn-i Vehbân’ın Manzûmesi’nin şerhi.

4. Merâk-üs-Seâde; kelâm ilmine dâirdir.

5. Ikd-ül-Ferîd fî-Cevâz-it-Taklîd. Bunlardan başka risâleleri de vardır.