Türkiye'de Midyat, Gazi Antep, Kahraman Maraş ve Diyarbakır bölgelerinde; Suriye'de ise Şam'da yaşayan, Sami ırkından Hristiyan topluluk. Bugün Süryani adı, özel bir unsuru değil, ancak özel bir mezhebi temsil eder. Süryaniler, Suriyeli Aramilerdir. Hristiyanlığı kabul ederek, puta tapmaya devam eden Araplardan ayrıldılar ve Süryani (Suriyeli) adı altında yeni bir mezhep kurdular.
Süryanilerin ilk dini merkezi Antakya'dır. Süryanilik 1. yüzyılda bütün Suriye'ye yayıldı, Urfa dolaylarına geçti. Urfa zamanla, Süryanilik kültürünün merkezi oldu. Süryaniler, 14. yüzyılda Arapça'nın etkisine girinceye kadar, kendi dillerinde yapıtlar verdiler. Bu eserler arasında, Yunanca kitapların çevirileri de vardır. Bu Süryani metinleri, eski Yunan bilimiyle İslâm dünyası arasında, önemli bir köprü oluşturdu. Süryanice'ye çevrilmiş Yunan yapıtları, Arapça'ya bu dildeki çevirilerinden aktarıldı.
Bu sayfada yer alan bilgilerle ilgili sorularınızı sorabilir, eleştiri ve önerilerde bulunabilirsiniz. Yeni bilgiler ekleyerek sayfanın gelişmesine katkıda bulunabilirsiniz.