Alm. Tadschike (n) (m.pl.), Tadschikin (nen) (f.pl.), Fr. Tadjik (s) (m.pl.), İng. Tajik. Asya’da yaşayan kavimlerden. Tacik kelimesi târihte çeşitli kavimler için kullanılmıştır. Önceleri Araplar için Tacik denilirken, sonraları Acemler Tacik olarak isimlendirilmiştir. Dîvânü Lügati’t-Türk ve Kutadgu Bilig’te Tacik “İranlı” mânâsındadır.

Günümüzde Tacikistan Cumhûriyetinin çoğunluğunu teşkil eden Tacikler, buranın dışında, Surhandarya, Kaşkadarya, Fergana, Endican, Nemangan, Semerkant, Buhara, Kazakistan ve Afganistan’da yaşamaktadırlar. Çoğunluğu Ehl-i sünnet Müslümandır.

Fars dillerine mensup olan Tacikçe, ana çizgileriyle günümüz Farsçasına yakındır. Yalnız eski Farsçanın özellikleri daha çok vardır. Ayrıca Özbeklerin konuştuğu Türkçenin de büyük tesiri görülür. Komünist devrimine kadar Arap harflerini kullanan Tacikler, sonradan baskıyla Kiril alfabesini kullanmaya başlamışlardır. 1991’de bağımsızlığını îlân eden Tacikistan’da hâlen Kiril alfabesi kullanılmaktadır.

Çiftçilik başlıca geçim kaynakları olup, hayvancılık ikinci plândadır. İptidaî usûllerle yapılan çiftçilik, son senelerde modernleşmiştir. El sanatları an’anevî bir geçim yoldur.