Alm. Untersuchung (f), Fr. Enquête, instruction (f), İng. Inquiry, examination. Soruşturma. Suç işlemiş olmak zannı altında bulunan bir kimsenin, suçla münâsebeti derecesini meydana çıkarmak üzere zâbıtaca tâkibine başlanmasından îtibâren hükmün kesinleşmesine kadar geçireceği araştırma ve derinleştirme safhalarına denir. Bu safhaların bütününe ve aldığı zamana verilen isim.

Tahkikat dört bölümden meydana gelir:

1. Hazırlık tahkikatı; Savcılar tarafından yapılır. İsnat ve beraat delillerinin toplanmasına yardım eder (CMUK. 159). Delil bulunmazsa tahkikat kesilir.

2. İlk tahkikat; Sorgu hâkimi tarafından, Cumhûriyet Savcısının talebinden tamâmen müstakil olarak, işin yeteri kadar aydınlatılması maksadiyle yapılır.

3. Ara tahkikat; hazırlık tahkikatı veya ilk tahkikat sırasında elde edilen delillerle, son tahkikatın açılıp, açılamayacağının mahkemece tâyinine yardım eder.

4. Son tahkikat; son tahkikat açılma kararını tâkip ederek, duruşmada hüküm verilmesiyle sona erer.

Tahkikat, dâvâda, karşılıklı lâyihaların verilişinden îtibâren 10 gün sonradır. Ancak bu süre uzayıp, kısalabilir. Tahkikat sırasında, taraflar ve tanıklar dinlenir, deliller ileri sürülür. Tahkikat esnâsında verilen kararlara “Ara kararı” denir. Tahkikatı yapan hâkime, Tahkikat Hâkimi adı verilir. Suç işleyen bir memurun âmiri veya dâiresi tarafından önceden yapılan soruşturmaya ise “Ön Tahkikat (soruşturma)” denir.