20 Ocak 1921 yılında TBMM tarafından kabul edilen ilk anayasa. Teşkilât-ı Esasiye Kanunu'na göre, egemenlik kayıtsız şartsız ulusundur. Bu anayasa, Osmanlı İmparatorluğu'nun yerine yeni bir devlet kurulduğunun göstergesidir. Teşkilât-ı Esasiye, Kurtuluş Savaşı sırasında olağanüstü koşullar söz konusuyken, yalnızca acil ihtiyaçları karşılamak için hazırlanmıştır. Bu nedenle çok kısa bir anayasadır. 23 asıl madde ve bir de ayrı madde olmak üzere iki bölümden oluşur. Teşkilât-ı Esasiyenin özünde kuvvetler birliği esası yer alır. Milli egemenliğin halk adına temsilcisi ve yetkili organı Türkiye Büyük Millet Meclisidir.

Başkansız bir devlet kuran ve milli iradeyi kuvvetler birliği esası ile tek bir organda toplayan bu anayasa, yeni devletin örgütlenmesi için yetmemiştir. Bu nedenle 20 Nisan 1924'te daha kapsamlı bir anayasa hazırlandı. 1924 Anayasası olarak bilinen ve 105 maddeden oluşan bu ikinci anayasa, demokrasiye önem veren bir anayasa olarak düzenlendi.