Anadolu Selçukluları ve Osmanlılarda, belirli görev ve hizmet karşılığında kişilere verilen, yıllık geliri 3-20 bin akçe olan toprak. Timar olarak da bilinir. Birkaç çeşidi olmakla birlikte temelde sipahi denen asker sınıfına yapılan hizmet karşılığında ve genellikle de ömür boyu verilen bir dirliktir. Dirlikler içinde tımarlar, orta boy zeamet ya da büyük haslardan daha büyük önem taşıdığından genellikle sistem tımar sistemi olarak bilinirdi. Özellikle Osmanlı düzeninin belkemiğini oluşturan bir sistemdir. Çünkü tımar sistemi sayesinde hem toprak gelirlerinin denetlenmesi, hem eyaletlerin yönetimi hem de ordunun büyük bir bölümünün örgütlenmesi sağlanmış oluyordu.