Alm. Traktor, Trecker (m), Fr. Tracteur (m), İng. Tractor. Ağırlığına oranla çeki kuvveti yüksek tutulmuş; genellikle çekme, itme, taşıma ve güç iletme işlerinde kullanılmak üzere yapılmış motorlu taşıt. Yol alma hızları en çok 25 km/h olarak sınıflandırılmıştır.

Daha çok lâstik tekerlekli olan tarım traktörlerinin tırtıl tekerlekli olanları da vardır. Motoru ön tarafta bulunan bu kuvvet makinalarında, hareket arka tekerleklerden verilir. Dört tekerleği tahrikli olanları da yapılmaktadır. Tekerlekleri tırmanmaya elverişli şekilde yapılmıştır.

Tarım traktörleri genellikle başka bir zirâat makinası ile berâber kullanılır. Bunlar, traktörün önüne, arkasına veya ortasına bağlanabilir, asılabilir veya traktörlerden alınan hareketle çalışırlar Hidrolik kaldırma düzeninin uygulanmasından önce, bu araçlar sâdece çekilebilir nitelikteydi. Günümüzde hidrolik kaldırma düzeninin bütün traktörlerde yaygınlaşmasından sonra “üç noktadan asma sistemi” denilen düzenle hidrolik kaldırıcı düzeninin berâber çalıştırılması sonucu, bu araçların çoğu “asılan” türden yapılmaktadır.

Çekilen türden zirâat âletlerinin tekerleği olması mecbûrî olduğu halde, asılan türden olan zirâat âletlerinin tekerleksiz de kullanılması daha yaygındır.

Bâzı tarım araçlarına traktör motorundan güç iletmek mümkün olmaktadır. Bu gâyeyle kuyruk mili denilen ve genellikle traktörün arkasında bulunan bir milden hareket alınır. Kuyruk milinin devir sayısı standardize edilmiştir. 540 d/d veya 1000 d/d olabilir. Bâzı traktörlerde her iki devir sayısı da alınabilmektedir. Kayış kasnak düzeni bu uygulamanın başka bir şeklidir. Kuyruk milinin hareketi, traktörün tekerleğini iten hareketten bağımsız, yarı bağımlı veya bağımlı olabilir.

Traktörlere yön verme düzeni genellikle direksiyon vâsıtasıyle ön tekerlekleri sağa sola döndürmekle gerçekleşir. Fren sistemi iki arka tahrikli tekerleklere kumanda eder. Her tekerleğe ayrı bir fren pedalı kumanda eder. Bu sistem dönüşlerde birini frenlemek sûretiyle dönüş yarıçapının azaltılmasına yardımcı olur.

Traktöre bağlanan tarım araçlarından bâzıları şunlardır: Pulluk, çapa, biçme araçları, tohum ekme, harman ve ilâçlama makinaları.

Türkiye’de traktör üretimi durumu: Türkiye’de traktör üretimi 1955’lerde montaj olarak başlamıştır. Daha sonraki yıllarda bunların sayısı artarken yerli parça oranları da artmıştır. 1985’te yerli parça kullanım oranı % 95’e kadar çıkmıştır. Artık traktörün bütün parçaları (motor blok ve silindir kafaları dâhil) yurdumuzda yapılabilmektedir. Kurulu bulunan tarla tarım traktör fabrikalarının yıllık üretim kapasiteleri toplam 90.000 adet/yıl dolaylarındadır. Son yıllarda ihrâcat imkânları araştırılmakta olup Ortadoğu ülkelerine az sayıda da olsa ihrâcat yapılmaktadır.