Anne – Baba Egosu, ilköğretim yıllarına kadarki sürede çocuk anne – babaya bağlı, onun kurallarına göre hareket eden biridir. Anne – babasının yaptığı her şeyi kaydeder.
Çocuk Egosu, çocuğun algıladıkları, oturması, kalkması, düşünmesi, yaptıkları kaydedilir. Davranışlarını mantık süzgeçinden geçirmez ve kendileri zor durumlara sokabilirler.
Yetişkin Egosu, birey zamanla anne – baba egosundan korkan, çocuk egosundan çekinen bir yapıya dönüşür. Çevre ile etkileşimi sonucu kendi gerçekliğini oluşturur ve davranışlarına yön verir.
Tedavi Yöntemi Olarak Kullanılır:
üİnsanlar arasındaki iletişimin niteliğini çözümlenmek.
üTepkilerin arkasındaki kişilik yapılarını ortaya çıkarmak.
Bu sayfada yer alan bilgilerle ilgili sorularınızı sorabilir, eleştiri ve önerilerde bulunabilirsiniz. Yeni bilgiler ekleyerek sayfanın gelişmesine katkıda bulunabilirsiniz.