Türkiye’de havacılığı geliştirmek gâyesiyle 16 Şubat 1925’te kurulan dernek. Atatürk tarafından Türk Tayyâre Cemiyeti adıyla kuruldu. Sonra Türk Hava Kurumu adını alan dernek, 1926 yılında Türk Uçak Sanâyiini geliştirmek maksadıyla TOMTAŞ (Tayyâre Otomobil ve Motor A.Ş.) adı altında o dönemin şartları zorlanarak Kayseri Uçak Fabrikasının kurulmasına maddî yönden destek oldu. 1925-1935 yılları arasında bağışta bulunan il ve ilçelerin isimlerini taşıyan 351 adet uçağı hava kuvvetlerine armağan etti. 1940’lı yıllarda İngiliz Gibsy Major lisansı ile Magister eğitim uçağı üretimine geçildi. Ankara Etimesgut’ta bulunan fabrikada çeşitli tipte planör ve uçak îmâlâtı gerçekleştirilerek bu projenin ürünleri olan THK-5 tipindeki uçaklar Türk Sivil Havacılığının hizmetine verildiği gibi Danimarka’ya da satıldı. 1948 senesinde Ankara Gâzi Orman Çiftliğinde kurulan motor fabrikası ile üretimde bulunduğu beş yıl içerisinde çağın şartlarını ve ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak 25 motor îmâl etti. Uçak ve Motor fabrikaları o gün için başlıca müşterileri durumunda olan Millî Müdâfaa Vekâleti (Millî Savunma Bakanlığı)nden sipâriş alamamaları ve kurum gelirlerinin bu faaliyetlere yetmemesi üzerine satılma kararı alındı. O dönemin bütün olumsuz şartları zorlanarak kurulan bu uçak üretim zinciri görünüşte verimli olmadığı gerekçesiyle, gerçekte ise bugün bile tam anlaşılamayan sebeplerle durduruldu. Uçak ve Motor üretimi için kurulmuş olan bu tesisler MKE kurumuna devredilerek başka maksatlar için kullanıldı.

Türk Hava Kurumu; Ankara Etimesgut, Eskişehir İnönü, Konya Akşehir tesislerinde paraşüt başlangıç, paraşüt tekâmül, planör başlangıç, planör tekâmül, amatör model uçak, yelken kanat ve balon olmak üzere sekiz dalda faaliyet göstermektedir. Ayrıca meraklı gençlerin yapmış oldukları plastik model uçakların da sergilenebilmesi ve meraklılarına ulaşabilmesi için çeşitli model uçak yarışmaları ve sergileri açmaktadır. Türkkuşu Genel Müdürlüğünün de bağlı bulunduğu Türk Hava Kurumunun bütün il ve ilçe merkezlerinde şûbeleri bulunmaktadır. Gelirleri, eğitim tesislerinde kurslara katılan gençlerden ve pilot adaylarından alınan ücretlerle, vatandaşların yaptığı kurban derisi ve para bağışlarından ibârettir. Türk Hava Kurumunun, bu gelirleri daha akılcı olarak kullanıldığı takdirde, pek büyük ve faydalı hizmetler gerçekleştirmesi mümkündür. Müslümanların ibâdet olarak verdikleri bağışlarla ayakta duran bu kuruluşun, hiçbir tesis ve şûbelerinde bir mescidin olmaması çok dikkat çekicidir.