Osmanlı İmparatorluğu'nun son yıllarında başlayan, Osmanlılık ve İslâmcılık akımları karşısında bütün Türklerin tek vatanda ve tek bayrak altında birleştirilmesini amaçlayan akım, Turancılık. İkinci Meşrutiyet'in ilânından (1908) sonra Osmanlı aydınlarınca geliştirilen ve etkisini Cumhuriyet döneminde de sürdüren düşünsel ve siyasal bir akımdır. Türkçülüğün kaynağı, temel olarak Tanzimat'tan sonra, Avrupa'daki milliyetçilere benzeyen bir hareketin Osmanlı'da da uygulanmasını isteyen milliyetçi hareketten gelmektedir. Osmanlı Devletinin I. Dünya Savaşı'nda yenilgiye uğraması Turancı hedefleri gündemden çıkararak Türkçülüğü zayıflattı. Cumhuriyet'in ilânından sonra da eski etkin yapısından oldukça uzaklaştı. Ancak 1960'lı yıllardan sonra yeniden etkin bir akım haline geldi.