Türkiye'de üç farklı iklim görülür; bunlar Akdeniz iklimi, Karadeniz iklimi ve kara iklimidir. Akdeniz bölgesinin hemen hemen tüm yerlerinde, Ege bölgesinin Asıl Ege bölümünde ve Marmara bölgesinde Akdeniz iklimi görülür. Bu iklimin genel özelliği; yazların kurak ve sıcak, kışların ılık ve yağışlı olmasıdır. Karadeniz ya da orta kuşak iklimi de denilen iklim, genellikle Karadeniz'de ve Marmara bölgesinin Karadeniz'e yakın bölümlerinde görülür. Bu iklimin en belirgin özelliği hemen hemen her mevsimde yağış olmasıdır. Yazları çok sıcak ve kışları çok soğuk olmaz. Denizden uzak iç kesimlerdeyse kara iklimi görülür. Karadeniz bölgesinin kıyıya uzak kısımları, Ege bölgesinin İç Batı Anadolu bölümü, Akdeniz bölgesinin göller yöresi ve kıyıya uzak kesimleri, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinin tümü karasal iklimin etkisi altındadır. Bu iklimin en belirgin özelliği, yazların kısa ve çok sıcak, kışların uzun ve çok soğuk geçmesidir. Güneydoğu Anadolu bölgesi ülkenin en kurak bölgesidir.

Türkiye'nin doğal bitki örtüsü, iklim ve yüzey şekillerine göre değişiklikler gösterir. Ülkenin çok zengin bir doğal bitki örtüsü vardır. Toplam 10 bin kadar bitki türü olduğu saptanmıştır. Akdeniz ikliminin etkili olduğu bölgelerde en yaygın bitki örtüsü makidir. Ayrıca, "delice zeytin" adı verilen yabani zeytin ağaçları da yaygın biçimde bulunur. Maki ve zeytinlikler dışında ormanlık alanlar da vardır. Akdeniz ormanları genellikle kızılçam, sedir ve karaçamlardan oluşur. Ege bölgesinin kuzeybatı kesimlerinde fıstık çamı toplulukları, Muğla ili kıyılarında yer yer sığla (günlük) ağaçlarına rastlanır. Sığla ağacı dünyanın başka hiçbir bölgesinde bulunmaz. Karadeniz ikliminin etkili olduğu bölgelerde doğal bitki örtüsü çok zengindir. Bol yağış alan bu bölgelerde geniş ve gür ormanlık alanlar vardır. Kıyı kesimlerde yalancı makiler, fındık ve çay bahçeleri geniş yer kaplar. Orta kesimlerde ve denize bakan yamaçlarda meşe, kestane, kayın, gürgen, köknar ve lâdin ormanlarına rastlanır. Yükseklerdeyse saf lâdin ormanları vardır. Ayrıca orman altı bitkileri de oldukça zengindir. Özellikle ormangülleri hemen hemen her ormanlık alanda görülür. İç kesimlerde meşe, karaçam ve sarıçam ormanları vardır. Denizden uzak, kara ikliminin etkili olduğu bölgelerde doğal bitki örtüsü bozkırdır. Bozkır (step) bitkileri çalılık ve otsu bitkilerden oluşur. Bu bitki örtüsü Türkiye'nin büyük bir bölümünü kaplar. İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgesi ormanlık alan açısından en yoksul bölgelerdir. Karadeniz, Doğu Anadolu ve Akdeniz bölgesinde bulunan dağların yüksek kesimlerinde Alp tipi çayırlık alanlar geniş yer kaplar. Bu alanlar hayvancılık açısından büyük önem taşır.

Türkiye'de 100'den fazla memeli hayvan çeşidi yaşadığı saptanmıştır. Bu hayvanlardan başlıcaları, ayı, kurt, çakal, sansar, yaban kedisi, yarasa, tavşan, fare, sincap, kirpi, köstebek, yaban domuzu, geyik, yunus ve Akdeniz fokudur. Ayrıca Türkiye'de 400'e yakın yerli ve göçmen kuşun yaşadığı belirlenmiştir. En çok görülen kuşlar, karabatak, balıkçıl, leylek, flâmingo, ördek, kaz, atmaca, şahin, akbaba, bıldırcın, keklik, sülün, turna, martı, güvercin, baykuş, ağaçkakan, kırlangıç, serçe, çalıkuşu, bülbül, karga ve saksağandır. Denizlerdeyse çeşitli balıklar bulunur. En çok hamsi, barbunya, istavrit, izmarit, lüfer, kalkan balığı, levrek, tekir, mercan, palamut, sardalye, orkinos, köpekbalığı, ahtapot, kalamar, midye, karides ve istiridye yaşar.

İLGİLİ KONULAR

Türkiye