Alm. Flaum (m), Fr. Duvet (m), İng. Bloom, down. Bitkilerde epiderma tabakasının dışarı doğru meydana getirdiği çıkıntılar. Epiderma hücrelerinin dışa doğru meydana getirdiği çıkıntı bâzan kısa bir kabartı bâzan da daha uzayarak sivri uçlu konik tüyler veyâhut da tüpsü tüyler hâlindedir.

Tüyler tek veya çok hücrelidir. Tek veya çok hücreli tüyler basit veya dallanmış olabilirler. Bölünme ve dallanmanın değişik şekillerde meydana gelmesiyle çeşitli tipte çok hücreli tüyler meydana gelir. Tüyler özellikle bitkilerin genç bölgelerinde, yâni tomurcuklarında en çoktur, iç bölgelerin korunmasında rol oynarlar.

Tüy hücreleri canlı veya ölüdürler. Ölü haldeyken lümenleri hava ile dolu olduğundan beyaz görünürler. Salgı işiyle ilgili olan tüylerse dâimâ canlıdırlar.

Tüylerin ödevleri koruma, savunma, tırmanma, emme, salgı salma olarak sıralanabilir. Koruma tüyleri, bilhassa kurak yerlerde yetişen bitkilerde güneşin fazla ışınlarından bitkiyi korumak için bitki yüzeyinde bulunur ve ölü hücrelerden yapılmış olduğundan beyaz görünürler. Savunma tüyleri, dış tesirlere karşı savunma silâhıdırlar. Sivri uçlu, sert ve batıcıdırlar. Meselâ ısırgan tüyleri bu tip tüylere misâl verilebilir. Tırmanma tüyleri, sarılıcı ve tırmanıcı bitkilerde görülür. Çoğunluk tek hücreli, uçları çengel gibi kıvrık olup tutunmaya yararlar. Emme tüyleriyse kökte olduğu gibi su ve suda erimiş tuzları emerler. Salgı tüyleri saf su veya şekerli, tuzlu su, eterik yağ ve terment gibi maddeler salan tüylerdir. Değişik şekillerde olup canlıdırlar.