Bursa ili sınırları içinde yer alan Uludağ'da, 12 762 hektarlık bir alan, 1961 yılında milli park olarak koruma altına alınmıştır. Uludağ, 2493 m yükseklikte, çok çabuk dikleşen bir dağdır. Bu durum, değişik yüksekliklerde farklı bitkilerin yetişmesine neden olmuştur.

150-400 m arasında; erguvan, defne gibi maki bitki örtüsüne ait türlerin yanı sıra, yaprağını döken mazı meşesi, ıstranca meşesi gibi değişik meşe türleri bulunur.

400-850 m arasında; kestane ve ceviz ağaçları vardır. Bunlardan başka bu yükseklikte yetişen öteki türler, alıç, akçaağaç, kızılcık, fındık, ıhlamur, mürver, karaağaç, çitlenbik, muşmula ve çınardır.

850-1100 m arasında, nemi seven bitkiler bulunur. Alt kesimlerde ceviz ve yaprağını döken meşe türleri vardır. Yukarılara çıkıldıkça saf ormanlar görülür. Kayın, gürgen, ağaç fındığı, akçaağaç, titrek kavak, dişbudak türleri bu yükseklikte bulunan ağaç türlerindendir. En üst kısımlarda kayın ve karaçam ormanları vardır.

1000-1300 m arasında çoğunlukla karaçam göze çarpar. Yer yer kayın ağaçlarına da rastlanır. 1300-2100 m arasında kışlar oldukça sert geçer. Bu yükseklikte en sık görülen ağaç türleri, Uludağ köknarı ve Batı Karadeniz köknarıdır. Alt kesimlerde karaçam, titrek kavak, porsuk ve meşe türleri vardır. Üst kesimlerde de Uludağ köknarı saf orman şeklinde yayılır.

2100 ile 2493 m arası Uludağ'ın en yüksek bölgesidir. Bu bölümde sert iklim koşulları büyük boylu bitkilerin yetişmesine izin vermez. Geniş çayırlıklar ve otsu bitkilerin yaygın olduğu bu yükseklikte, kaya karanfili, yabani defne, kekik, hanımeli ve elvan perçemi varlığı saptanan bitki türlerinden bazılarıdır.

Uludağ Milli Parkı içinde, dinlenme tesisleri ve çadırlı kamp alanları bulunmaktadır. Park, kış döneminde kış sporları için, özellikle kayak amaçlı kullanılır.