Türkçede süreksiz yumuşak harflerle başlayan ekler, sert ünsüzlerden sonra gelirse sertleşir. Buna ünsüzlerin benzeşmesi denir.
Örnek
Çekiçten çıkan kıvılcım neredeyse benzini tutuşturacaktı.
Erikçi son eriğini de tarttı.
Aradığı belgeyi çöpte buldu.
Babası ona kâğıttan bir kuş yaptı.
Tümcelerde altı çizili sözcüklerin sonuna ulanmış eklerin asılları "-den, -ci, -de, -dan"dır. Ancak bu ekler, tümcelerde çekiç, durak, çöp ve kâğıt sözcüklerinin sonlarında -ten, -çi, -te ve -tan biçimine girmiştir. Eklerdeki bu değişmelere sözcüklerin sonlarındaki süreksiz sert ünsüzler (ç, k, p, t) neden olmuştur. Bir başka deyişle süreksiz sert ünsüzlerin (ç, k, p, t) sonuna gelen yumuşak ünsüzler (b, c, d, g) sertleşmiştir. b, p'ye; c, ç'ye; d, t'ye; g de k'ye dönüşmüştür.
Bu sayfada yer alan bilgilerle ilgili sorularınızı sorabilir, eleştiri ve önerilerde bulunabilirsiniz. Yeni bilgiler ekleyerek sayfanın gelişmesine katkıda bulunabilirsiniz.