Unutkan olmayın ya da unutkanlık özelliğiniz varsa not alın! Ben gün içerisinde gelen telefonlarda edindiğim bilgileri veya süreci olan işlerimi küçük not kağıtlarına tek tek yazarım. Her konu ayrı bir kağıtta olacak şekilde... Ve o kağıtları hiç masamdan kaldırmam. Gözümün önünde oldukları için de gün içinde defalarca elden geçirir ve gerekli yerlerden sorar, takip ederim. Çünkü iş yoğunluğunda unutabilmek doğal. Kendime böyle bir tedbir aldım.

Tabii bir ajandam da var. Her zaman masamın üzerinde durur fakat bu notlarımı eve giderken de çantama koyarım. Evde de gözden geçirir, bazı zamanlar o konu hakkında iş yoğunluğundan aklıma gelemeyen fikirler üzerinde çalışırım. Bu da beni sonuca gitme yolunda hızlandırıyor. Unutkan olmayalım ve aynı zamanda, hepimiz unutabiliriz gerçeği ile tedbirimizi alalım.

Sevgili arkadaşlar tüm aldığınız önlemelere rağmen hala unutuyorsanız; size diyecek bir şeyim yok, ya sorumluluk sahibi değilsinizdir ya da fiziksel, psikolojik veya farklı bir rahatsızlığınız var demektir.

Sakın size bu yazdıklarım alaycı gelmesin ama öyle unutkanlık adında bir rahatsızlık olduğu da bir gerçek. Gerekiyorsa her türlü önlemi almamız lazım. Siz de ne gerekiyorsa bunu yapın. Umarım hepiniz bu yazdıklarımdan sonra bana biraz kızarsınız; hırs yaparsınız ve kendi kendinize şunları dersiniz:

"Yok canım daha neler o kadar da değil. Bak gör Sevda Hanım, kim unutkanmış." Diyereeeeeek notlarınızı güzel güzel almaya baslarsınız ve o aldığınız notlara önem verirsiniz.

Hadi bakiiiim, göreyim sizi.

"İncinin ama acıyı kalbinizde tutmayın."