(1886 İstanbul - 1945 İstanbul) Türk öykü ve roman yazarı. İstanbul'da Fatih Askeri Ortaokulunda ve İzmir'de Fransız Okulunda okudu. Öğrenciliği sırasında çeviriler yaptı. Arkadaşlarıyla Nevruz ve Hizmet gazetelerini çıkardı. Fransızca öğretmenliği ve muhasiplik yaptı. İstanbul'da Servet-i Fünun edebiyat topluluğuna girdi. Batı edebiyatı dersleri verdi. Sarayda başkâtip oldu. Sonra yeniden Dârülfünun'a döndü. Hükümet tarafından Fransa'ya ve Almanya'ya gönderildi. Cumhuriyet Döneminde anılarını yayımladı. Servet-i Fünun topluluğunun en büyük düz yazı ustası olarak kabul edildi. Cumhuriyet öncesinin en güçlü romancısı olarak anıldı. Psikolojik yapıtlarında gerçekçi yazım tarzını benimseyen yazar, renkli, çarpıcı sözcükler, ağır ve ağdalı deyimler kullanarak kişilerin ruhsal durumlarını betimlerdi. Çok süslü ve şiirsel dilini öykülerinde daha yalınlaştırırdı. Romanlarıyla aydınlara, öyküleriyle de halka seslendi. Bütün yapıtlarını, biraz değiştirerek yeniden yayımladı. Yüz elli öykü ve 6 roman yazdı. Şiir, anı, makale türlerinde birçok yapıt ve çeviri kaleme aldı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; Nemide, Bir Ölünün Defteri, Ferdi ve Şürekâsı, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar; öykü kitapları; Bir Yazın Tarihi, Solgun Demet, Bir Şi'r-i Hayal, Sepette Bulunmuş, Bir Hikâye-i Sevda, Hepsinden Acı, Aşka Dair, Onu Beklerken, İhtiyar Dost, Kadın Pençesi, İzmir Hikâyeleri; oyunları; Kâbus, Füruzan, Fare; anıları; Kırk Yıl, Saray ve Ötesi, Bir Acı Hikâye.