Üstün Akmen, 1943 yılında İstanbul’da doğdu. Şişli 19 Mayıs İlkokulu’nu, İtalyan Lisesi ve Ticaret Okulu’nu, İstanbul İktisat Fakültesi’ni bitirdi.

1969 -1970 yıllarında Koç Grubu şirketlerinden Koçtaş Ticaret A.Ş.’de çalıştı. 1971 yılında aynı grubun o yıl yeni kurulan Ram Dış Ticaret A.Ş.’ne Mali ve İdari İşler Müdürü olarak atandı. 1984 yılında Tekfen Dış Ticaret A.Ş.’ne Genel Müdür Yardımcısı olarak geçti. 1995 yılında Cumhuriyet Gazetesi bünyesinde kurulan Medya Tanıtım, Dağıtım, Geliştirme A.Ş.’nin paydaşı, Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürü oldu. Yanı sıra Cumhuriyet Gazetesi Yönetim Kurulu üyeliğini de yaptı. 1997’de Cumhuriyet Gazetesi Genel Müdürlüğünü ve Cumhuriyet Kitap Kulübü’nün Başkanlığını, bu arada da “Cumhuriyet Kitapları”nın Genel Yayın Yönetmenliğini üstlendi. 2001 yılında Cumhuriyet Gazetesi’nden ayrıldı, bir yılı aşkın bir süre İstanbul Şehir Tiyatroları’nda Medya ve İzleyici Koordinatörü, Genel Yayınlar Yönetmeni olarak çalışma yaşamını sürdürdü. Bir süre de Can Yayınları’nın Genel Müdürlüğünü yaptı.

Üstün Akmen, 1963 yılından bu yana yazmakta. Önce “Evrim”, “Dönem”, “Yeni Ufuklar”, “Yeni İnsan”, “Yeni Dergi”, “A” gibi dergilerde öykü, poeme-prose, ve denemeleri yayımlandı. Sonra “Soyut”ta göründü. Biçimde serbestlik, düş gücü ve özgür bir anlayışı benimsedi. 1970’li ve 1980’li yıllarda, ekonomi dergilerinde, “Milliyet”, “Güneş” gazetelerinde yayımlanan Türk ekonomisi, dış ticaret, vergicilik konularındaki inceleme yazılarına kendi deyimiyle “edebiyat bulaştırdı”.

1988 yılının ilk yarısından itibaren “Cumhuriyet Gazetesi”nin “Pazar Yazıları” köşesinde gezi izlenimlerini yazdı. Bu köşedeki yazılarının toplanmasıyla ilk kitabı (Çarşafın Gizlediği Dişilik/Yalçın Yayınları–1. Basım Şubat 1991, 2. Basım Ağustos 1992/Tükendi) oluştu. Bir öykü kitabı olan ikinci kitabında (Suçsuz Laleler / Milliyet Yayınları - Kasım 1996/Tükendi) ise, evrensellik yerine, genellikle parçalanmış bir toplumun tekil öznelerine yer veriyordu. Üçüncü kitabında (Bir Günlük Dost–Cumhuriyet Kitapları/1. Basım Kasım 1998, 2. Basım Aralık 1998) sanatsal bir şölene dönüştürülen gezilerindeki izlenimlerini olabildiğince akıcı bir biçimde okura aktaran Akmen, dördüncü kitabı olan (Kör Bakkalın Gözleri/Aksoy Yayıncılık–1. Basım Ekim 1999, 2. Basım Haziran 2000/Tükendi) ve “Senfonik Öykü” olarak nitelendirdiği çalışmasında, kendi cenazesinde çevresini sorguladı ve kitabın içeriği, yazın çevrelerinin geniş bir alanında yankılandı, tartışılır oldu.

“İzleyici koltuğuna konan sahne tozları”ndan 1960’lı yıllarda etkilenen ve o yıllarda “Otağ” ve “Yeni İnsan” adlı yazın dergilerinde, tiyatro değerlendirmelerine yer verilen Akmen’in, “Nokta” dergisindeki haftalık yorumlarının bir araya getirilmesiyle “... Veee Perdeee...” (Cumhuriyet Kitapları-Eylül 2000, 2. Basım Kasım 2000) yayımlandı. 1999 – 2000 sezonu tiyatro, bale, opera, operet ve dinletileri ile ilgili eleştirileri içeren “... Veee Perdeee”yi, ülkelerinin çiçek böcek kentlerini ve o kentlerdeki duyguları, duyarlılıkları, yaşananları, duyumsananları içeren “Öyküsel Duygusallık” alt başlığıyla sunulan “Yârim Nereyi Mesken Tuttun” (Aksoy Yayıncılık–Kasım 2000/Tükendi) izledi. “Üçüncü Zil” (Broy Yayınları–Kasım 2001) başlığını taşıyan ve 2000-2001 sezonu sahne sanatlarıyla ilgili eleştiri ve değerlendirmeleri kapsayan kitabı “Yarim Nereyi Mesken Tuttun”dan hemen sonra geldi. 2001–2002 sezonu sahne sanatlarıyla ilgili yazılarını topladığı kitabıysa, Kasım 2002 sonunda yayımlandı ve “Maskenin Öteki Yüzü” adını taşıyordu. “Provasız Yaşam” başlıklı anı/romanı 2005 yılında Epsilon yayınları arasında çıktı.

Üstün Akmen’in tiyatro eleştirileri halen “Tiyatro... Tiyatro” dergisinde ve çeşitli internet sitelerinde, müzik yazıları ise “Andante” dergisinde düzenli olarak kullanılıyor. Edebiyatla ilgili yazılarına da zaman zaman çeşitli dergi ve gazetelerde rastlanılmakta. Yaşar Kemal, Şükran Kurdakul ve Alpay Kabacalı’dan sonra 2001–2005 yılları arasında dört buçuk yılı aşkın bir süre dünyanın en büyük yazar örgütü Uluslararası P.E.N Kulüpleri Federasyonu Türkiye Merkezi’nin Genel Başkanlığını üstlenmiş olması ve bu kurumdaki uluslararası başarılarıyla da tanınıyor. Halen “Evrensel” gazetesinde köşe yazısı yazıyor ve Uluslararası Tiyatro Eleştirmenleri Birliği Türkiye Merkezi Genel Başkanı.