Alm. 1. Firnis, Lack, Schellack, 2. Farbanstrich (m), Fr. Vernis (m), İng. Varnish. Cisimlerin yüzeylerine sürülerek onları atmosfer tesirlerinden koruyan ve parlak görünmelerini sağlayan herhangi bir çözücüde çözünmüş reçine. Vernik en çok ağaç işlerinde mobilyaların parlaklığını sağlamak, ağacın desenlerini daha iyi meydana çıkararak gösterişini arttırmak maksadıyla kullanılır. Verniklenmiş mobilyada oyma kısımlar ışık parlaması, gölge düşmesiyle daha göz alıcı bir durum alır.

Vernik işleri eski Mısırlılar, Çinliler, Hintliler ve Japonlar tarafından M.Ö. 600’lü senelerden beri kullanıldığı, bulunan bâzı târihî eserlerden anlaşılmaktadır. Verniğin Avrupa’da kullanılmaya başlaması 17. yüzyıla rastlar.

Vernikle yapılan işlerde iyi bir netice elde edebilmek için bâzı özel şartların yerine getirilmesi gerekmektedir. Verniğin akışkan olması hertarafta yoğunluğu ve renginin aynı olması, sürüldüğü yerde düzgün bir satıh meydana getirmesi, çabuk kuruması, sürüldüğü zeminin desenlerini göstermesi ve atmosfer şartlarına dayanıklı olması lâzımdır.

Verniklerin cinslerine göre içinde ihtivâ ettiği reçine ve çözücüsü (solvent) farklıdır. Vernik rûhu olarak adlandırılan ve sürüldüğü yerde ince şeffaf bir tabaka meydana getiren vernikler; lak, çamsakızı, üreformaldehid, vinil reçineleri, akrilik asit reçineleri ve klorlandırılmış, kauçuk gibi film yapıcı maddelerin terebentin, toluen, nafta ve alkolde eritilmesiyle elde edilir. Bu tür vernikler kâğıtları, trafik yol işâretlerini, gemilerde böcek kovucu boyaları vs. kaplamak maksadıyla çok kullanılır. Vernikler reçine, yağ, boya maddesi ve eriticisiyle yapılırsa atmosfer şartlarına oldukça dayanıklı, titreşim, su ve kimyevî maddeler gibi ortam şartlarına elverişli, kullanma sahası geniş olan vernik türleri elde edilmiş olur. Mobilya vernikleri, yer döşeme vernikleri, elektrikli cihazlarda yalıtkan olarak kullanılan vernikler, matbaa vernikleri bu cinstendir.