Voyager uzay araçları Güneş sisteminin ötesinde çalışmak ve buralardan Dünya'ya bilgiler göndermek üzere düzenlenmiştir.

İkiz araçlar olan Voyager 1 ve Voyager 2 1977 yılında uzaya gönderilmişlerdir. (20 Ağustos) ve Voyager 1 (5 Eylül) 1977 yılında uzaya gönderilmiştir.

Voyager 1, Mart 1979'da Jüpiter'in 286 000 km uzağından geçti ve gezegenin dört doğal uydusuyla ilgili önemli bilgileri Dünya'ya iletti. Daha sonra Kasım 1980'de Satürn'ün 124 000 km uzağından geçti ve gezegenin halkalarıyla uydularını inceledi. Bundan sonra, Voyager 1 Güneş sisteminin dışına çıkabileceği bir rotaya yerleşti.

Voyager 2, Temmuz 1979'da Jüpiter'in ve uydularının, Ocak 1986'da Uranüs'ün ve Ağustos 1989'da da Neptün'ün yakınından geçti ve bu gezegenlere ait görüntüleri Dünya'ya ulaştırdı. Voyager 2'nin son durağı olan Neptün'e ulaşması tam 12 yıl sürdü. Bu yolculuk sırasında, Neptün üzerindeki koyu leke ve gezegendeki fırtına sistemi keşfedildi. Neptün'ün daha önceden bilinmeyen altı küçük uydusunun fotoğrafı çekildi. Voyager 2, Neptün'ün bilinen uydusu Triton hakkındaki tahminlerin yanlış olduğunu gösteren veriler gönderdi.

Voyager 2, son durağı olan Neptün'den ayrıldıktan sonra Güneş sisteminden çıktı. Voyager 2 Güneş sisteminden çıktıktan sonra fotoğraf çekemeyecek duruma gelmiştir. Fakat, 2015 yılına kadar Dünya'ya bazı sinyaller gönderebilecek. Her şey plânlandığı gibi giderse, 42 000 yılında Voyager 2 Ross 248 yıldızının, 296 000 yılındaysa Sirius yıldızının yakınlarından geçecek. Bu yıldızların yakınlarındaki bir gezegen, bu gezegende de Voyager 2'nin gönderdiği sinyalleri algılayabilecek canlılar varsa, uzay aracının kenarına takılmış bakır diski ve nasıl kullanılacağını gösteren tarifi bulacaklardır. Bu diskte, Türkçe dâhil, 55 Dünya dilinde ve bir balina lehçesinde, kendilerine binlerce yıl öncesinden gönderilmiş şu mesajı dinleyecekler;

"Bu, bizim uzak, küçük Dünya'mızdan bir hediye. Sizin zamanınızda yaşayabilmek için kendi zamanımızı aşmaya çalışıyoruz."