Bir yazıda ya da yapıtta ana düşüncenin açıklanmasına, geliştirilmesine hizmet eden, ana düşünceyi çeşitli açılardan destekleyerek besleyen düşüncelere verilen ad.

Yardımcı düşüncelerin sayısı ve içerikleri ana düşüncenin kapsamına göre değişir. Konu çok geniş olarak ele alınacaksa yardımcı düşüncelerin sayısı da artar. Yardımcı düşünceler yazılırken her biri ayrı paragraflarda ele alınır. Yardımcı düşüncelerin alt düşünceleri varsa onlar da paragraflar hâlinde düzenlenir.

Bütün dillerde, sözcükler mizahı (gülmece) birbirinden az çok ayrımlı olarak anlatsalar da şu anlayışta hepsi birleşirler: Mizahta gülme vardır, gülme olmayan şey mizah olamaz. Ancak bu gülmenin oranı, kasıkları çatlayıncaya dek, katılırcasına gülmekten, bıyık altından gülmeye, gülümsemeye, belli belirsiz gülümsemeye (La Jokond gülümseyişi), gözlerinin içi gülmeye, dıştan hiç belli edilmeden içten gülmeye dek değişir; ama hepsi de mizahın kapsamı içine giren, mizahın konusu olan gülmedir.

Gülmecenin değişik türlerde oluşu, ayrı toplumların ayrı koşullarda bulunmasından, aynı toplumda da ayrı sınıfların bulunmasındandır.

"Komik, hayatın her aşamasında vardır; çünkü nerede yaşam varsa orada karşıtlık vardır ve nerede karşıtlık varsa orada komik vardır."

(Aziz Nesin)

Yazının ana düşüncesi "mizahın işlevi"dir. Yardımcı düşüncelerse; mizahın kaynağının gülme olduğu, gülmecenin de ayrı toplumlarda ayrı koşullarda oluşmasından dolayı çok çeşitli olduğu, hayatın her aşamasında mizahın olduğudur.