Günlük işlerimizde kullandığımız bazı maddeler doğada parçalanamaz ya da parçalandığı zaman canlılar için zararlı maddelere dönüşür. Bu atıklar çevrede kalıcı kirliliğe neden olur. Bu da insan, hayvan ve bitkilerin sağlığını bozar. Nükleer atıklar ve bazı kimyasal kirlenmeler ölümlere bile yol açabilir.

Çöpleri oluşturan maddelerden hangilerinin doğal çevrimlerle yeniden kazanılabilecek maddeler olduğunu bilmek gerekir. Plâstik kutu ve şişeler, alüminyum kutular, metal eşyalar, piller, cam, naylon poşetler, deterjanlar ve tarımsal ilâçlar kısa sürede parçalanamadıkları için çevreyi kirletirler. Bu tür maddelerin bir bölümü geri dönüşüm yoluyla yeniden kullanılabilir hâle getirilebilir. Bunların başında cam, kâğıt ve metal eşyalar gelir. Çevremizdeki cam şişe ve kavanozların atılması için cam kumbaralar yerleştirilir. Kumbaralarda biriken camlar yeniden kullanılmak üzere ilgili fabrikalara götürülür ve yeniden kullanıma hazırlanır. Kullanılmış kâğıtlar, eski gazete ve dergiler belirli yerlerde toplanarak, tekrar yeni ürünler elde eden fabrikalara gönderilir. Fabrikalarda hamur hâline getirilen bu kâğıtlar bir kez daha kitap, defter, gazete kâğıdı ya da cam yapımında kullanılabilir. Metal kutular, yıkanıp preslendikten sonra bir geri dönüşüm merkezine götürülebilir. Bu kutulardan en çok alüminyum olanlar tekrar işlenebilir. Cam şişeler, yıkandıktan sonra tekrar farklı amaçlar için kullanılabilir. Bazı plâstiklerin ve kimyasal maddelerin yeniden kullanımı kısıtlıdır. Bu tür plâstik kutu ve şişeleri, deterjan gibi geri dönüşümü olmayan ya da zor olan maddeleri, gereğinden fazla kullanmamaya dikkat etmek gerekir.

Bazı plâstiklerse, işlemden geçirilerek sıvı yağ, yakıt gazlar, asfalt ya da beton yollarda bağlayıcı olarak kullanılan maddeler elde edilebilir. Plâstik üretiminde açığa çıkan çeşitli gazlar, süzme ve yoğunlaştırma işlemleriyle yeniden toplanıp değerlendirilebilir. Doğada yıllarca bozulmadan kalan maddelerin yeniden kullanıma kazandırılması ya da kullanımının azaltılması için gerekli önlemler alınmalıdır.