Alm. (Wund-), Rose (f), Erysipel (n), Fr. Erysipèle (m), İng. Erysipelas. Deride, hemolitik streptokok denen mikroorganizmalarla husûle gelen, had ve bölgesel bir enfeksiyon. Tıptaki ismi “erizipel”dir. Deride, kesin olarak sınırlanmış bir ödem, kırmızılık, parlaklık, sıcaklık ve ağrı vardır. Mikropların giriş yeri deri ve mukozadaki çatlak ve sıyrıklardır.

Hastalık iyileştikten sonra bağışıklık bırakmaz. Bâzı şahıslarda yılancığa karşı bir yatkınlık vardır, sık sık hastalanırlar.

Kuluçka devri ortalama 3-4 gündür. Hastalık âniden titreme, yüksek ateş, halsizlik, baş ve vücut ağrıları ve hasta deride gerginlik hissi ile başlar. Hasta deri kısmı sıcaktır. Hastalanan deri kısmına yakın bölgedeki lenf düğümleri şişer ve ağrılıdır. Yılancık en fazla yüzde görülür, vücûdun diğer yerlerinde de meydana gelmesi mümkün olmakla berâber nâdirdir.

Ateş yüksek ve devamlıdır. Kusma ve ishal de olabilir. Ağır vak’alarda sinir sistemi belirtileri de bulunur. Zatürre, nefrit, endokardit, myokardit nâdir olmakla berâber görülebilirler.

Antibiyotikler bulunmadan önce öldürücü bir hastalık olan yılancık bugün önemini kaybetmiştir. Tedâvide en mühim ilâç penisilindir. Ayrıca hastalar yatak istirahatine tâbi tutulur. Sıvı gıdâlar, ateş düşürücü ve sâkinleştirici ilâçlar verilir.