İstanbul’un târihî parklarından, Osmanlı Devleti zamânında saraya mensup hanımların mesire yeriydi. Yerinin güzelliği bakımından fevkalâde olması, ağaçlarının gönüllere ferahlık veren hâli, Üçüncü Selim Hanın annesinin dikkatini çektiğinden buraya ilk köşkü yaptırdı. Daha sonraİkinci Mahmûd Han da başka bir köşk inşâ ettirdi. Sultan Abdülazîz Han zamânında köşkler çoğaltıldı. Çadır, Malta, Şale, Bâhçıvanbaşı, Tâlimhâne, Acem köşkleri buradaki köşklerin en önemlileriydi. Bugün bunlardan Çadır, Malta, Şale köşklerinden başka hepsi yıkılmıştır. Koru, usta bahçıvanların bakımı ile tabiîliği bozulmadan zenginleştirilip güzelleştirildiği için o zamanlar emsâlsiz yerlerden biriydi.

Sultan Abdülhamîd Han, Dolmabahçe Sarayında oturmayıp Yıldız’a yerleşti. Kısa zamanda küçük köşkler, Hamidiye Câmii, ayrıca çini, marangozhâne, tâmirhâne, bıçkıhâne, dökümhâne, kilithâne ayar atölyeleri yaptırdı. Burada saray, köşk, atölyelerden başka 14.000’den fazla askerin barınacağı kışla vardı.

Bu parktaki Tâlimhâne köşkü, Alman İmparatoru İkinci Wilhelm İstanbul’a geldiği zaman resmî geçidi rahat seyredebilmesi için pâdişâh tarafından üç günde yaptırıldı. Sultan Abdülhamîd Han bâzı akşamlar buraya gelir askerlerin tâlimlerini tâkip eder, yemek yiyişlerini seyreder, karavanalarını tadardı.

Eskiden Yıldız Parkında çini fabrikası ile Şale Köşkü arasında hayvanat bahçesi vardı. Burada çoğu hükümdarlar tarafından hediye gönderilen çeşit çeşit hayvanlar bulunuyordu. Hayvanat bahçesinden günümüze kalan tek hatıra yıkık dökük bir iki kafestir.

Bugün Yıldız Parkı eski hâtıraların yattığı, târihi sarayların bir kısmının bulunduğu, herkese açık İstanbul’un en büyük mesire yeridir.