Resûlullah’ın hanımlarından. Nesebi, Zeyneb binti Huzeyme bin Abdillah bin Amr bin Abdimenaf bin Hilâl bin Âmir bin Sa’saa el-Hilâliyye’dir. Lakabı Ümmü’l-Mesâkin’dir.

Müminlerin annesi hazret-i Zeyneb, önce hazret-i Abdullah bin Cahş ile evliydi. Abdullah, Resûlullah’ın halası Ümeyme’nin oğlu idi. Uhud Savaşında şehit oldu. Diğer rivâyete göre, ilk önce Tufeyl bin Hâris’in hanımı idi. Tufeyl boşayınca onun kardeşi Ubeyde bin Hâris ile evlendi. O da Bedr Savaşında şehit oldu.

Peygamber efendimiz, hazret-i Hafsa’dan sonra hicretin üçüncü senesi Ramazan ayında hazret-i Zeyneb ile evlendi. Kendisine dört yüz dirhem mehr verdi.

Hazret-i Zeyneb, İslâmiyetten önceki devirde fakir, yoksul ve muhtaçlara çok merhamet ettiği ve şefkatli davrandığı, onlara dâimâ yemek yedirip sadaka verdiği için Ümmü’l-Mesâkin (fakirlerin annesi) lakabıyla tanınırdı. Çok ibâdet yapar, çok sadaka verirdi. Eline geçen mal ve parayı bekletmeden hemen sadaka olarak dağıtır, bizzat fakir ve düşkünleri arar, bulur ve onlara yardım ederdi.

Zeyneb binti Huzeyme, Peygamberimizin sallallahü aleyhi ve sellem nikâhı ile şereflendikten sekiz ay kadar kısa bir zaman sonra, 626 (H.4) senesi Rebîulâhır ayında otuz yaşlarında vefât etti. Resûlullah efendimiz namazını kıldırdıktan sonra Medîne’nin Bakî’ kabristanına defnetti. Peygamberimiz hayatta iken yalnız hazret-i Hadîce ve hazret-i Zeyneb vefât ettiler. Resûlullah’ın sallallahü aleyhi ve sellem vefâtından sonra ise hanımları arasında ilk vefât eden hazret-i Zeyneb binti Cahş’tır.